Pracownicy naukowi i
badawczo-techniczni ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za rażące
naruszenie obowiązków lub uchybienie godności pracownika nauki.
Karami dyscyplinarnymi pracownika naukowego i badawczo-technicznego są:
- upomnienie;
- nagana;
- nagana z pozbawieniem prawa do pełnienia funkcji kierowniczych w instytucie
na okres do 5 lat.
W sprawach dyscyplinarnych pracowników naukowych lub badawczo-technicznych orzeka w pierwszej instancji - komisja dyscyplinarna.
Postępowanie dyscyplinarne komisja dyscyplinarna wszczyna na wniosek rzecznika dyscyplinarnego.
Postępowanie
dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie 6 miesięcy od dnia
powzięcia, odpowiednio przez dyrektora lub ministra nadzorującego,
wiadomości o popełnieniu czynu uzasadniającego nałożenie kary oraz po
upływie 5 lat od dnia popełnienia tego czynu. Jeżeli czyn stanowi
przestępstwo, okres ten nie może być krótszy od okresu przedawnienia
ścigania tego przestępstwa, z zastrzeżeniem, że rzecznik dyscyplinarny
wszczyna postępowanie wyjaśniające z urzędu, w przypadku gdy
pracownikowi naukowemu lub badawczo-technicznemu zarzuca się popełnienie
czynu polegającego na:
- przywłaszczeniu sobie autorstwa albo wprowadzeniu w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu;
- rozpowszechnieniu, bez podania nazwiska lub pseudonimu twórcy, cudzego utworu w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania;
- naruszeniu cudzych praw autorskich lub praw pokrewnych w inny sposób;
- fałszowaniu badań lub wyników badań naukowych i prac rozwojowych lub dokonaniu innego oszustwa naukowego;
- przyjmowaniu, w związku z pełnieniem funkcji lub zajmowaniem stanowiska w instytucie, korzyści majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy;
- powoływaniu się na wpływy w instytucie, instytucji państwowej lub samorządowej albo wywoływaniu przekonania innej osoby lub utwierdzaniu jej w przekonaniu o istnieniu takich wpływów i podjęciu się pośrednictwa w załatwieniu sprawy w zamian za korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę;
- udzieleniu albo obiecywaniu udzielenia korzyści majątkowej lub osobistej w zamian za pośrednictwo w załatwieniu sprawy w instytucie, polegające na wywarciu wpływu na decyzję, działanie lub zaniechanie osoby pełniącej funkcję lub zajmującej stanowisko w instytucie, w związku z pełnieniem tej funkcji lub zajmowaniem stanowiska.
Jeżeli wszczęto postępowanie
dyscyplinarne, karalność czynu uzasadniającego nałożenie kary ustaje z
upływem 2 lat od dnia wszczęcia postępowania.
Nie stosuje się przedawnienia w odniesieniu do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec pracownika naukowego lub badawczo-technicznego, któremu zarzuca się popełnienie czynu, o którym mowa w pkt 1-5.
Obwiniony ma prawo do korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy.
W przypadku gdy obwiniony uchyla się od uczestnictwa w postępowaniu, postępowanie może toczyć się pod jego nieobecność.
Od
orzeczenia komisji dyscyplinarnej w instytucie strony mogą się odwołać
do komisji, o której mowa w art. 54 ust. 1 pkt 2 ustawy o instytutach
badawczych, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia wraz z
uzasadnieniem.
Od prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej, o której mowa w art. 54 ust. 1 pkt 2 ustawy o instytutach badawczych, stronom służy odwołanie do Sądu Apelacyjnego w Warszawie - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Do odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dotyczące apelacji. Od orzeczenia Sądu Apelacyjnego nie służy skarga kasacyjna.
opracowanie: Dział Kadr i Płac
Łódź, 27 kwietnia 2021